TÜRKÜNÜN SÖZLERİ

VARDIM Kİ YURDUNDAN AYAĞ GÖÇÜRMÜŞ
YAVRU UÇMUŞ ISSIZ KALMIŞ OTAĞI
CAMLAR ŞİKEST OLMUŞ MEYLER DÖKÜLMÜŞ
SAKİLER MECLİSTEN ÇEKMİŞ AYAĞI

SÜMBÜLÜ ŞEBBOYU GÜLÜ HAR ALMIŞ
SÜLEYMAN TAHTINI ŞİMDİ MAR ALMIŞ
ZEVK-Ä° ÅžEVK EHLÄ°NÄ° AH-U ZAR ALMIÅž
GAMA TEBDİL OLMUŞ ÜLFETİN ÇAĞI

HANGÄ° DAÄžDA BULSAM BEN O MARALI
HANGİ ELE SORSAM ÇEŞM-İ GAZALİ
LEYLA'SIN YÄ°TÄ°RMÄ°Åž MECNUN MÄ°SALÄ°
GEZMÄ°Åž DAÄžDAN DAÄž YOKTUR DURAÄžI

ZÄ°HNÄ° DERT ELÄ°NDEN HER ZAMAN AÄžLAR
VARDIM Ki BAÄž AÄžLAR BAÄž(I)BAN AÄžLAR
SÃœMBÃœLLER PÄ°REÅžAN GÃœLLER KAN AÄžLAR
ÅžEYDA BÃœLBÃœL TERK EDELÄ° O BAÄžI


AYAĞ GÖÇÜRMEK : Terk etmek göçmek
CAMLAR : İçki kadehleri
ŞİKEST : Kırık
HAR : Üzünçten kızarmak
MAR : Yılan
AH-U ZAR : Ah etmek, inlemek
GAM : Acı, keder, hüzün
ÜLFET : Dostluk. alışma, kaynaşma
TEBDÄ°L : DeÄŸiÅŸim, deÄŸiÅŸmek
BAĞBAN : Bahçeye bakan sorumlu kişi
ŞEYDA : Aşktan aklını yitirmiş, divane