KIRIK HAVALAR

ZOBALARINDA GURU DA MEÅžE YANIYOR


Repertuar No
2261 
Yöresi- İli
İlçesi- Köyü
-  
Kaynak KiÅŸi
Derleyen
Notaya Alan
İcra Eden
Makamsal Dizi
Konusu - Türü
Karar Sesi
Sol 
BitiÅŸ Sesi
Sol 
Usül
9/4 
En Pes Ses
Re 
En Tiz Ses
Sol 
Ses GeniÅŸliÄŸi
11 Ses 


                    Kaynak kiÅŸiden




TÜRKÜNÜN SÖZLERİ

ZOBALARINDA GURU DA MEÅžE YANIYOR Efem
YANIYOR DA MEMET EFEM DE ÜŞÜMÜŞ DE DONUYOR
BONCUKLU DA GELİN ORTALIKTA DÖNÜYOR DA DÖNÜYOR
ASLANIM DA EFELER VAY VAY

GAR MI YAĞIP BA YARENGÖME'NİN DAĞINA Efem
MEMET AĞAM DA OTURU DA VERMİŞ EFELERİN DE SAĞINA
ÇIKAM HA DEN DER ŞU DAĞLARIN BAŞINA DA BAŞINA
ASLANIM DA EFELER VAY VAY

YAĞIP BA : Yağıyor
YARENGÖME : Tavas'ın eski adı
HADEN : Haydi

----------------

NOT : "ZOBALARINDA GURU MEŞE YANIYOR" isimli türkünün TRT Repertuar Kitabı'ndaki bilgilerine bakıldığı zaman; "Notaya Alan : Adnan Ataman" yazdığı görülmektedir. Ancak hem repertuar kurulu tarafından kabul edilerek imzalanan el yazması nüshasında ve hem de temize çekilen notasındaki "Notaya Alan : Özay Gönlüm" bilgisi bulunduğundan dolayı, Repertükül kayıtlarında "Notaya Alan : Özay Gönlüm" bilgisi yazılmıştır.
(Repertükül - Türküpedia)


 

TÜRKÜNÜN ÖYKÜSÜ

Yıl 1922. 
Bir kara bulut ağmış İzmir yakasında.
Sarıvermiş yurdumuzu dört baştan.
Kadını, erkeği,
Hastası, dinci,
Yaşlısı, genci
Tek kuvvet olmuÅŸlar,
Düşmana karşı durmuşlar.
Efeler yiÄŸitler,
Omuz omuza, el ele
Mevzerini kapan, dah deyip çıkmış cavır düşmanına
Taşına toprağına, herkes kurban Anadolu'ma
Günler günleri, aylar ayları kovalamış,
Memleket yangın yerine dönüp dururken
Mustafa Kemal adı sarmış her yanları,
Yeşerdi vermiş tüm umutları
İşte o vakitler,
Denizli'nin Yarengüme'sinde
Şimdiki adıyla Tavas'ta
Bir Mehmet Efe yaşamış.
Yüreği bir ateş, bir yelim, bir fırtanaymış.
Yediden yetmişe herkes karşı koyarken düşmana
Bir yanda bir bacağı kopuk Mehmet Efe, Mehmet Ağa.
Balkan Harbinde şarapnel patlamış yanında
Bacağı gitmiş amma, yüreği bir yanardağ haa...
Gökçen Efe,
Yörük Ali,
Demirci Efeler karşı koyarken düşmana
Evde oturmak yaraşır mı ulen Mehmet Efe'nin şanına
YaraÅŸmaz  elbet.
Eyi eyi de günler geçmiş aradan.
Mehmet Efe'me bir dert vermiÅŸ yaradan.
Kafasında kura kura,
İşe yaramıyom,
Düşmana, cepheye varamıyom diye
Başlamış üşümeye.
Tövbe tövbe yarabbim.
Zızızı zızızı, za za zangır, za za zangır titremeye.
Yazın bile zoba yanıyormuş yanında.
Dokuz tane yorgan örtüyorlarmış üstüne,
Gine de üşüyom, donuyom diyormuş.
Tasasından kahrolup ölüyormuş.
Dee, ne vakit Mustafa Kemal PaÅŸa,
Arkadaşları güzel yurdumuzdan kahpe düşmanı sökmüş,
Koca İzmir denizine dökmüş,
İşte o anda dehşet bir şey olmuş,
Mehmet Efe'nin üşümesi, donması geçmiş.
Yüreği tüm ulus gibi ferahlayıvermiş.
Sonra.....
Sonra halk denen büyük usta
Bir türkü yakmış, yıllar yılı çalınsın, söylensin diye.
Buyrun Mehmet Efe'nin türküsünü dinlemeye....

                                       Ã–zay GÖNLÜM